بررسی نقش کمپلکس های منگنز سالن (mn-salens) در پیشگیری از استئاتوهپاتیت غیرالکلی القا شده در مدل حیوانی

مقدمه: استئاتوهپاتیت غیر الکلی به عنوان یکی از مراحل کبد چرب و با نشانه های بیماری شناسی میکرو و ماکرووزیکولار استئاتوز، التهاب، بالونینگ، نکروز، اجسام مالوری و فیبروز در افراد بدون سابقه ی مصرف معنی دار الکل مشاهده می شود.  استرس اکسیداتیو در بیماری زایی و پیشرفت استئاتوهپاتیت نقش مهمی ایفا می نماید. پژوهش کنونی با هدف بررسی اثر آنتی اکسیدان های کاتالیزوری  (دو کمپلکس منگنز سالن) در پیشگیری از بروز استئاتوهپاتیت غیر الکلی در حیوانات آزمایشگاهی، تحت تاثیر رژیم غذایی القاکننده ی بیماری، صورت پذیرفت. مواد و روش ها: استئاتوهپاتیت با تغذیه ی موش های صحرایی نر بالغ نژاد n-mary با رژیم غذایی بدون متیونین و کولین به مدت 14 هفته ایجاد شد. موش های صحرایی به طور تصادفی ویتامین c، euk-8، euk-134 (30 میلی گرم/روز/کیلوگرم وزن) به صورت دهانی، دریافت کردند. در پایان آزمایش بررسی بیوشیمیایی خون و ارزیابی بافت شناسی کبد انجام شد. یافته ها با نرم افزار spss تحلیل و مقادیر با 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: تیمار موش های صحرایی با ترکیبات منگنز سالن و ویتامین c هم زمان با مصرف رژیم غذایی القا کننده ی استئاتوهپاتیت، به طور معنی داری میزان کلسترول، گلوکز و فعالیت آنزیم های آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز سرم را کاهش داد. میزان پراکسیداسیون لیپید و محتوای کربونیل پروتئین نیز به طور معنی داری کاهش یافت. در حالی که میزان وزن و کلسترول ـ hdl افزایش داشت. به علاوه تیمار با این ترکیبات سبب بهبود نشانه های پاتولوژی بیماری گردید. نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد کاربرد آنتی اکسیدان ها و کمپلکس های منگنزسالن در پیشگیری از استئاتوهپاتیت غیر الکلی، کاهش گلوکز و لیپید خون موثر می باشد.